صداهای آرام بخش لالایی کلاسیک ممکن است به تسکین دردی که نوزادان در اثر اقدامات معمول پزشکی احساس می کنند کمک کند. روش ملایم می تواند افزودنی مفید برای سایر تاکتیک های کاهش درد باشد. در یک کارآزمایی بالینی تصادفی در یک مهدکودک بیمارستانی، نوزادان یک محلول قندی - روشی استاندارد برای کاهش درد - قبل از نیش پاشنه پا دریافت کردند. تقریباً نیمی از نوزادان قبل، حین و بعد از عمل لالایی کلاسیک از بلندگوهای نزدیک تخت خود داشتند. محققان در 29 آگوست در پژوهش اطفال گزارش دادند که گروه لالایی در مقیاس درد نوزاد در زمان نیش زدن و بعد از آن در مقایسه با گروهی که فقط قند دریافت می کردند، امتیاز کمتری کسب کردند. مالوری پری ادی، پرستار بخش مراقبت های ویژه کودکان و دانشمند پرستار در دانشگاه کانکتیکات در استورز می گوید: «از آنجایی که آنها ساکارز دادند، سخت است که بگوییم بله، موسیقی به خودی خود کمک می کند. اما ترکیب موسیقی با سایر روش‌های تسکین درد «می‌تواند واقعاً مفید باشد». تا همین اواخر، جامعه پزشکی باور نداشت که نوزادان درد را تجربه می کنند. اما در چند دهه گذشته، مطالعات نشان داده اند که نوزادان درد را درک می کنند و ممکن است نسبت به بزرگسالان نسبت به محرک های دردناک حساس تر باشند. تحمل رویه‌های دردناک مکرر بدون درمان مسکن می‌تواند پیامدهای عصبی پایداری برای نوزادان داشته باشد، از جمله درک بیشتر از درد. پری ادی می‌گوید: «بسیار مهم است که ما سعی کنیم قبل از انجام عمل‌ها از [درد] مراقبت کنیم، نه اینکه فقط بعد از آن درد را کاهش دهیم. نیش پاشنه و ضربه زدن از جمله اقدامات معمول نوزادان بلافاصله پس از تولد است که می تواند باعث درد شود. خارش پاشنه چند قطره خون برای آزمایش‌ها از جمله بررسی برخی اختلالات تولید می‌کند. سامیناتان آنبالاگان، متخصص نوزادان در مرکز پزشکی و سلامت روان لینکلن در برانکس، می گوید: به طور کلی، پزشکان و پرستاران برای اعمال جزئی مانند خارش پاشنه پا به روش های کاهش درد روی می آورند که شامل دارو نیست. تماس با پوست بین والدین و نوزاد، شیر دادن به نوزاد و دادن محلول قند به نوزاد. او می‌گوید در بیمارستان آنبالاگان، محلول قند همراه با هر یک از روش‌های غیردارویی دیگر پروتکل استاندارد است. او و همکارانش می خواستند موسیقی را به عنوان یکی دیگر از گزینه های بالقوه ای که به راحتی قابل اجرا و مقرون به صرفه است، مطالعه کنند. تیم تحقیقاتی به طور تصادفی 100 نوزاد متولد شده در لینکلن را در گروه لالایی و بدون موسیقی دسته بندی کردند. برای گروه لالایی، آهنگ Deep Sleep از Bedtime Mozart: Classical Lullabies for Babies 20 دقیقه قبل از خراش پاشنه شروع به نواختن کرد و پنج دقیقه بعد از آن ادامه یافت. محققان درد را با مقیاس درد نوزادی ارزیابی کردند که حالات چهره نوزادان، گریه کردن، الگوهای تنفسی و سایر علائم را در نظر می‌گیرد. مقیاس درد از 0 تا 7 متغیر است. در طول نوک پاشنه، گروه بدون موسیقی میانگین نمره درد کمی کمتر از 7 داشتند. اما سرنا دادن به نوزادان با لالایی کلاسیک امتیاز را به زیر 5 کاهش داد. پس از آن اوج، نمره کلی هر دو گروه در گروه بعدی به طور پیوسته کاهش یافت. پنج دقیقه، با گروه لالایی همچنان امتیاز کمتری به دست آورد. آنبالاگان می گوید که برای درک بهتر درد نوزاد و تعیین موثرترین راه ها برای تسکین آن، از جمله ترکیب بهینه روش ها، به تحقیقات بیشتری نیاز است. اما طبق گفته آکادمی اطفال آمریکا، «درمان‌های اثبات‌شده و ایمن در حال حاضر برای روش‌های معمول جزئی و در عین حال دردناک استفاده نمی‌شوند». آنبالاگان و همکارانش همراه با بررسی اثربخشی موسیقی به عنوان یک روش تسکین درد، با مطالعه خود به دنبال آگاهی بخشی به درد نوزاد بودند. او می‌گوید: «در حالی که تصور نادرست [در مورد نوزادان و درد] محو شده است، اما همچنان در برخی از محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی یک روش رایج تفکر است. چرا برخی از بیمارستان‌ها پروتکل‌هایی برای تسکین درد ناشی از اقدامات جزئی در نوزادان ندارند، همچنان گیج‌کننده است.»